We leven in een wereld die gemaakt is zoals het hoort. Maar wat wordt daarmee bedoeld? Hoe hoort het dan eigenlijk?
Je hoort in Nederland niet boven de massa uit te steken maar wat als je heel erg je best hebt gedaan en jij vindt dat je mag laten zien dat je beter bent dan de ander. Mag je wel die aandacht opeisen of mag dat niet?
Je hoort als kind een knuffel te accepteren van die verschrikkelijke oom, want anders is hij beledigd of ben je verlegen of misschien zelfs wel verwend. Maar wat als jij dat echt niet wilt? Vaak wordt je als kind overgehaald omdat je ouders of andere volwassenen niet de verschrikkelijke oom willen kwetsen of boos maken. Zo wordt je al jong geleerd dat je af en toe toch over je grens heen moet gaan. En dat iedereen het normaal vindt als een kind over de eigen grens gaat.
Je wordt op deze manier aangeleerd om binnen de lijntjes te blijven wat anderen acceptabel vinden omdat het de kans op overleven vergroot want binnen een groep ben je sterker dan alleen. Maar eigenlijk hoef je die vervelende oom niet te knuffelen als je dat niet wilt. En vandaag de dag is er geen groot gevaar als je laat zien dat je iets beter kan dan een ander.
Wat er wel gebeurt is dat je wordt aangeleerd je aan te passen, er wordt je aangeleerd dat jouw grens soms mag overschreden worden als de situatie daar om vraagt. Maar dat is dus volgens mij niet goed.
We zijn allemaal geneigd om te leven en handelen naar de maatschappelijke normen. Maar wat als die maatschappelijke normen niet bij je passen of je leeft in een situatie waar die maatschappelijke normen niet gelden?
Laat eerst maar eens los wat eigenlijk hoort. Zolang er nog steeds kinderen misbruikt worden, geestelijk of lichamelijk, en er heel veel mensen hun hoofd daarvoor wegdraaien, is de maatschappelijke norm even niet zo belangrijk.
De mensen die duidelijk zijn in het aangeven van grenzen worden vaak als dominant ervaren. Of arrogant. Maar dat is dus niet altijd zo. Kijk eerst eens goed naar de situatie en vooral ook vaak wat eraan vooraf is gegaan. Dat geeft vaak al zoveel informatie dat je eerder bewondering kan tonen en begrip dan wat dan ook.
Een kind vertellen dat het die vervelende oom niet hoeft te knuffelen als hij of zij dat niet wilt is een kind vertellen dat je de grens respecteert. Dit kind zal het meenemen in het leven en hopelijk goed inzetten. Met de goedkeuring van een ouder voelt dit kind zich gesterkt en zal er zeker meer gebruik van maken omdat het kind geleerd heeft dat zijn grenzen er zijn om gerespecteerd te worden. En gehonoreerd mogen worden.
